Ölü, ölmüş kimse
| MEVTA |
| sözcük | İpucu |
|---|---|
| DUL | Eşi ölmüş kimse |
| ZAT | Kimse, kişi. |
| ATE | Tanrıtanımaz (kimse). |
| INAL | İnanılan kimse |
| SAIR | Şiir yazan ve yayımlayan kimse |
| UDİ | Ud çalan kimse |
| BANİ | Kurucu kimse |
| DAHİ | Deha sahibi kimse, öke |
| UÇARI | Ele avuca sığmaz kimse |
| ÖKSÜZ | Anası ölmüş çocuk |
| HAKEM | Maçı yöneten kimse |
| HAKEM | Bir maçı yöneten kimse |
| ŞAHIS | Kimse, kişi, zat |
| İNAL | İnanılan kimse |
| ARACI | Uzlaştıran kimse |
| REMMAL | Kum falı bakan kimse |
| KALANTOR | Varlıklı kimse |
| TENEŞİR | Ölü yıkanan kerevet |
| PİRİFANİ | İhtiyar kimse |
| GASIL | Ölü yıkama |
| MORTO | Ölü |